Bozyazı Mutlu Son

Bozyazı Mutlu Son Fuat şeklinde karşısındaki hanımın söylediğini yapmayı zayıflık olarak gören biri için zor bir yüzleşmeydi Mine’nin yazısı. Yataktan kalkmadan telefonunu karıştırdı. Bir ileti gelmemişti. Sosyal medyada yazısına gelen tepkiler güzeldi. Erkekler gayet esprili bir dille, onun kölesi olacaklarsa seve seve kabul edeceklerini söylüyordu. Hoşuna gitti bu cümleler.

Fuat’tan şimdiye kadar bir ses çıkmaması endişelendirdi onu. Şimdiden bir hareket, bir ses beklemiyordu fakat yine de insan ister istemez düşünüyordu. Büyük ihtimal Fuat alkol ile uyku ilaçlarıyla kendini uyuşturuyor, vakitını geçiriyordu. Hele o annesi ile mevzuşmuşsa işler birazcık daha çetrefil bir hal almış olabilirdi. Doğru adımı atacak olsa bile annesiyle karşılaşmasından sonrasında Fuat kendi kabuğuna çekilmiş bile olabilirdi. Yataktan kalkarak hazırlıklarını tamamladı ve doğruca kahvaltıya indi. Hızla kahvaltısını yapmış olup odasına çıkıp maillerine bakmak istiyordu.

Bozyazı Mutlu Son

Bozyazı Mutlu Son Burada erken yatıp, erken kalkıyordu. Doğanın o sessiz dinginliği iyi gelmişti ona. Akşam çektiği fotoğraf ve aldığı notları bilgisayarına geçirmişti ve yatana kadar mail yolladığı kölesi olmak isteyen gizemli kişiden bir cevap almamıştı. Kim bilir Mine’den o denli erken bir cevap beklemiyordu. Bir heyecanla bilgisayarının başına geçtiği zaman itaatkârdan gece saat iki sularında atılmış bir mail gördü. Gönlü de kendisi benzer biçimde yüce Kraliçem, Sizden bildiri alma onuru bana kendimi ayrıcalıklı ve özel hissettirdi.

Bir zerre bile olsa size bigün kölelik yapabilme ihtimalimin olduğu öğrenmek bu kulunuzun mutluluktan dilinin tutulmasına sebep oldu. Çok teşekkür ederim, Efendim. Bu amade kulunuzu aslında tanıyorsunuz, efendim. Ne yazık ki sizin rağmenızda köle, kapınızda köpeğiniz olma arzumu size açamadım senelerce; sizin tarafınızdan her tür aşağılanmayı ve cezayı hak ediyorum, Efendim. Fakat eğer siz köleliğimi kabul ederseniz hayatımda ilk ve tek olarak size sonsuz bir sadakatle hizmet edeceğimden kesin olabilirsiniz. Efendim, köle olmak o denli yüksek eşikli bir arzudur ki bunun tek panzehri Sahibenin huzurunda var olabilmektir. Bu kulunuz ise daha yaşamında hiç kimsenin kölesi olmadı; susuzluğu o kadar büyük.